Laatste weekje

Dinsdagochtend vroeg om 4 uur vertrokken naar de luchthaven voor mijn vlucht naar Californië. Ik had een tussenlanding in Minneapolis en kwam rond het middaguur aan in San Fransisco. Op de luchthaven komen om de twintig minuten busjes langsrijden die mensen naar de hotels brengen, dus om vervoer hoefde ik me geen zorgen te maken. Mijn hotel lag in San Bruno, dat ligt wat zuidelijk waardoor ik met een trein naar het centrum toe moest, maar dat was prima te doen. Na het inchecken ben ik dan ook direct naar het centrum gegaan om het een beetje te verkennen. Direct naar de pier en de Fisherman’s Wharf toegegaan, een bekende plek in San Fransisco. Het staat bekend om de gezelligheid, de leuke winkeltjes en de terrasjes. Daar rondgelopen en voor het al te donker werd weer richting het hotel gegaan.

De volgende dag vroeg opgestaan omdat ik de eerste Ferry naar Alcatraz had geboekt. De ferry vertrok vanaf de pier waar ik de vorige dag geweest was en omdat het de eerste boot was, zat hij gelukkig nog niet helemaal vol. De tocht naar Alcatraz was zo’n 20 minuutjes en de weg ernaar toe was al fenomenaal. Over het water zag je de Golden Gate Bridge en de Bay Bridge en zag je het eiland Alcatraz al liggen. Voor mij is Alcatraz vooral bekend uit de film The Rock die ik een keer of 10 gezien heb :) dus ik was erg benieuwd naar het eiland en de celblokken. Je mag zelf het eiland rondlopen en dingen bekijken. Het hoogtepunt was wel de audiotour in het cellenblok. Hierbij vertellen oud-bewakers en oud-gevangenen over Alcatraz en over enkele gebeurtenissen die er hebben plaatsgevonden. Zeer indrukwekkend om daar rond te lopen en de verhalen te horen en de cellen te zien. Na de audio-tour ook nog geluisterd naar een Ranger die vertelde over de mogelijke ontsnapping van 3 gevangenen waarbij we zelf mochten bepalen of ze de ontsnapping wel of niet overleefd hadden, omdat de ontsnapping tot op heden nog wordt ontkend door de overheid.

Rond het middaguur weer teruggegaan met de boot naar San Fransisco. Omdat ik maar 2 dagen had in zo’n grote stad, vond ik het moeilijk om te bepalen wat ik zou gaan doen, dus heb ik een kaartje geboekt voor de 2-daagse Hop on – Hopp off city sightseeing bus. Zij bieden 4 routes aan die je kunt doen rond San Fransisco, bieden live-commentaar en je kunt de bus uit wanneer je wilt en ook weer terug wanneer je zelf wilt omdat de bussen elk half uur rijden. Eerst heb ik de tour naar Sausalito gedaan waarbij je over de Golden Gate Bridge heen gaat. Supergaaf om daar te rijden, maar wat een wind!!! Haha ik durfde niet eens foto’s te nemen terwijl we over de brug reden omdat ik bang was dat mijn camera uit mijn handen zou waaien. Het stadje Sausalito is klein, maar supergezellig met kleine winkeltjes, restaurantjes en een haven. Na Sausalito heb ik de avondtour gedaan met de bus waarbij je San Fransisco in de avond met alle lichtjes meemaakt. Ondertussen wijzen ze je allerlei bekende plekken aan, zoals waar bekende films zijn opgenomen (Dirty Harry, The Rock etc. etc.)
De volgende dag weer de bus gepakt, ditmaal voor een tour richting de kust van San Fransisco. Hierbij ben ik eerder uitgestapt om ook op de foto te gaan met de huizen uit Full House! Zo grappig om te zien, de huizen en het parkje waar ze in de serie in zitten, en om daar nu zelf te staan! Daarna doorgereden naar de kust waarbij we ook zicht hadden op de andere kant van de Golden Gate Bridge en we door het Golden Gate Park heen zijn gereden. De verhalen die onze tour guide ons vertelden waren echt erg interessant en zo leer je echt veel meer over San Fransisco dan wanneer je zelf rond gaat wandelen.
’s Middags nog de Down Town Tour gedaan waarbij ze je rondrijden in het centrum van San Fransisco.
Ik heb echt een goede indruk van San Fransisco gekregen, maar die 2 dagen is echt te weinig geweest. Het is een hele mooie stad, waar veel te zien en ik vind het ook een vriendelijke stad. Wel veel zwervers en bedelaars, veel meer voor mijn gevoel dan New York en in de metro komen ze ook gewoon echt dicht bij je, wat af en toe wel eng was.

Vrijdagochtendvroeg naar de luchthaven gegaan en daar een auto gehuurd voor een dag. Daar kreeg ik van de man bij de autoverhuur te horen dat ik er verstandig aan heb gedaan om niet met de bus naar Los Angeles te gaan, maar zelf te rijden, omdat de bus van SF naar LA vaak vol met net vrij gelaten criminelen zit en daar wil je als jongedame dus niet tussenzitten! Hahaha dat wist ik dus niet, maar ben blij dat ik van tevoren al besloten had zelf te rijden.
De route van SF naar LA was echt adembenemend mooi. Je rijdt door bergen heen en hebt echt hele mooie uitzichten. Jammer dat ik er niet echt van kon genieten omdat ik op de weg moest letten haha, maar stiekem toch wat foto’s kunnen maken van het uitzicht. Uiteindelijk 8 uur over de rit gedaan en aangekomen in LA. De auto ingeleverd en met een busje naar het hotel gebracht. Ik had voor een hotel gekozen dicht bij de luchthaven, omdat er een goede verbinding was naar het centrum van LA.

Zaterdag de metro gepakt naar LA en daar uitgestapt bij de Hollywood Walk of Fame. Wauw….als je bovenkomt vanaf de metro, zie je echt het beeld wat ik ervan verwacht had. Megadruk, maar zo mooi om te zien. De sterren van de Walk of Fame….tja het heeft dus weinig zin om op zoek te gaan naar de ster van iemand haha omdat het er zoveel zijn, aan beide kanten van de straat! En die straat is lang!!! En doordat het zo druk is, kun je moeilijk de hele tijd stil gaan staan.
Ik heb daar ook weer een hop on-hop off sightseeing bustour geboekt voor 2 dagen. Als eerste heb ik de Hollywood tour gedaan, waarbij ze je dus ook meenemen naar Beverly Hills, Rodeo Drive en waarbij ze je allemaal bekende filmlocaties laten zien, zoals Pretty Women en Beverly Hills Cop. Het weer was in LA ook een stuk beter dan in SF!
’s Middags de tour gedaan naar downtown LA. Hier uitgestapt halverwege en op zoek gegaan naar “het” huis uit mijn kindertijd haha. Mijn zus en ik waren tijdens onze kindertijd verslaafd aan de serie Charmed en ik kon dus niet naar LA gaan, zonder het welbekende Charmed-huis (Halliwel manor) op te zoeken. Ik moest er een eindje voor lopen, maar dat was het meer dan waard!! Zo gaaf om dat huis te zien en ermee op de foto te kunnen. Het is nu een huis dat gewoon bewoond wordt, maar desondanks gaan er regelmatig mensen mee op de foto.
’s Avonds gegeten in het Hard Rock Cafe op de Hollywood Walk of Fame.

De volgende dag weer terug naar Hollywood en daar de bus gepakt naar de stranden van LA. Uitgestapt bij Santa Monica. Mooi strand met een hele levendige pier waar ze ook nog kermisattracties hebben. Op het strand stonden allemaal witte en rode kruizen, voor de doden in het Amerikaanse leger en de zelfmoorden die er gepleegd zijn na de oorlogen in Irak en Afghanistan. Triest om te zien en de verhalen te lezen…
Na Santa Monica de bus gepakt naar Venice, waar ik de welbekende Venice Boardwalk heb gedaan. Nou…… ze noemen LA wel de City of Angels, maar LA en Venice is ook wel de City of Weirdos….. haha wat ik daar rond heb zien lopen…. Niet normaal! En gedurende die hele wandeling door Venice rook ik alleen maar een wietlucht. Het is nogal een hippieplaatsje, en dat was ook wel te merken dus. Er hingen ook om de zoveel winkels borden waarop stond: “Dr is in his office: Medical Marijuana Evaluation for only 40 dollar” haha je kunt dus gewoon binnenlopen daar, en zogenaamd een recept krijgen voor wiet! Erg lachwekkend om daar rond te lopen, maar ongeacht de weirdos, zijn de stranden erg mooi!
Daarna nog een tour gedaan richting een klein haventje waar ze live bands hadden en het erg gezellig was.

Ik was wat minder onder de indruk van LA dan van SF. LA vond ik wat minder warm en gezellig dan SF. LA is gewoon wat massaler en ook wat viezer. De mensen zijn er ook brutaler en komen nog dichterbij en dringen zich echt op aan je. Het oogt ook echt een stuk crimineler dan SF, wat het volgens mij ook is. Ondanks dat ben ik echt blij dat ik het gezien heb, omdat het erg hoog op mijn verlanglijstje stond en dit het zeker waard was.

Maandag vanuit LA teruggevlogen naar Washington. Op de vlucht dacht ik serieus dat mijn laatste uur geslagen had. Ik dacht ook dat het een beetje de goden verzoeken was met 18 vluchten in 8,5 week tijd…… zo’n 20 minuten na opstijgen leek de piloot de macht over het vliegtuig kwijt te zijn, want we werden ineens naar rechts gesmeten, schuin opzij, een heel stuk naar beneden en het hele toestel begon te trillen zoals ik dat nog niet eerder heb meegemaakt. Nou……ik dacht echt dat mijn hart uit mijn borst zou komen, zo hart ging het tekeer. Het duurde hooguit 20 seconden en toen was het ineens weer rustig. Het bleef ook doodstil in het toestel en de piloot heeft niets omgeroepen. Een man van in de 40 zat naast me en keek me met grote ogen aan en zei: “What the F... was that?” haha echt heel bizar! Maar gelukkig weer met beide benen op de grond gekomen (letterlijk) en vanuit Washington naar mijn gastgezin van 7 jaar geleden gereden in Hagerstown. De Kiblers zijn mijn tweede familie en zo voelt het ook als ik daar ben. Hun huis is echt ook mijn thuis en ze laten me gewoon lekker mijn gang gaan. Het is altijd net alsof ik ze vorige week nog heb gezien en het voelt erg fijn om daar te zijn. Mijn laatste dagen daar vooral doorgebracht met relaxen en mezelf verwend met een manicure, pedicure en een knipbeurt :) Shoppen kon ik (bijna) niet meer omdat mijn koffer alleen nog maar met moeite dicht ging haha

Donderdagavond weer richting het vliegveld en mijn laatste vluchten naar Nederland gepakt.
Heel raar om in het vliegtuig te zitten en je te beseffen dat de 8,5 week vakantie waar je zo lang naar hebt uitgekeken erop zitten… Je hoort het iedereen altijd zeggen, maar de tijd gaat serieus zo verschrikkelijk snel. En ik heb zoveel gedaan!! Ik geloof wel echt dat ik die 8,5 supergoed benut heb en er alles uit heb gehaald wat erin zat. Zoveel mooie dingen gezien en zoveel mensen ontmoet. Ik heb meer dan 4000 foto’s gemaakt, 18 vluchten gemaakt, bijna 70.000 kilometer gereisd en heel veel nieuwe mensen ontmoet. Ik ben zo blij dat ik deze ervaring heb opgedaan en zoveel herinneringen heb gemaakt.
Nu even een weekendje bijkomen en dan gaan beginnen aan een nieuwe uitdaging aan de andere kant van het land :)

Bedankt voor alle berichtjes en lieve woorden. Fijn dat jullie de reisverhalen hebben willen lezen en zo toch een beetje bij mij zijn geweest de afgelopen weken. Tot snel en uiteraard zal ik het bij een weerzien niet kunnen laten toch nog meer foto’s te laten zien en nog meer verhalen te vertellen ;)

Heel veel liefs,

Manon